Berty

Een leven lang vissen

Hoe het ooit begon... en verder ging...

Hier neem ik jullie mee terug in de tijd. In chronologische volgorde laat ik jullie meebeleven hoe de karpervisserij zich heeft ontwikkeld en hoe ik die ontwikkelingen heb beleefd.

1976
Als ventje van een jaar of 8 krijg ik mijn eerste bamboehengeltje en dobbertje. Het hengeltje is allang verdwenen maar het dobbertje is altijd bewaard gebleven. Ontelbare baarzen hebben dit dobbertje van de onderkant gezien....... 

 
1980

Op 12 jarige leeftijd kom ik voor het eerst in aanraking met de karper. Op een priveputje zwommen flinke vissen die het overgebleven brood na onze visdag gulzig van de oppervlakte plukten. Niet veel later ving ik mijn eerste karpers aan een broodkorst. Vissen van een kilo of 4 maakte toen grote indruk en ik besloot steeds gerichter op dit putje de karpers te bevissen; de fascinatie was gewekt!  

De daaropvolgende jaren maak ik de ontwikkeling mee van de deegbal op basis van roggebrood en schapenbix. Ik breng heel wat uurtjes door in de keuken van mijn neef en mag ook vaak met hem naar de waterkant. Hier leer ik ook de nadelen van de deegbal goed kennen als regelmatig bij een beet de bal uit de bek van de karper wordt getrokken. In deze tijd baart de vangst van een 24 ponds spiegelkarper op de visvijver van Best opzien. Deze vis die ik aan de waterkant werkelijk heb gezien maakte grote indruk. Tegelijkertijd had ik ook het idee dat dat voor mij nooit zou zijn weggelegd ………

1987
In 1987 maakte ik kennis met een pas geopende zandopgraving enkele kilometers bij ons vandaan. Aanvankelijke viste ik er met mijn swingtiphengel. Regelmatig werd de dunne onderlijn geteisterd door een karper. Een kleinere vis van een pond of 6 kan nog wel gevangen worden, maar vaak werd alles kapot getrokken. Ik besloot de stoute schoenen aan te trekken aan voor het eerst gericht op karper te gaan vissen. Een avond van te voren enkele blikjes mais gevoerd en de volgende morgen vol goede moed terug naar de plas.

Op 7-8-1987 om 6.15 uur ving ik zo mijn eerste mooie karper van de plas. Met bijna 11 pond was ik de koning te rijk.

 

Steeds vaker ving ik op de plas karpers op deze manier.

1989
Ook op de gracht in Best zwommen mooie vissen. Als het warm weer was werd na schooltijd de fiets gepakt en gekeken waar in de gracht de vissen te vinden waren. Als dat gelukt was werd er bij de bakker snel een brood gekocht en werd en tot in het donker gevist.

Op de foto’s zijn 2 van de mooiste vissen van die tijd te zien. Schubkarpers tussen de 12 en 16 pond, gevangen op een simpele broodpluim.

 

 

 

 

 

 

 

Hoewel de boilie ook zijn intrede had gedaan bleef ik vissen met licht schuiflood en lichte wakers. De foto is gemaakt in 1 van de baaien  van de grote zandwinningsplas

 

1991
De karper wordt steeds meer een studieobject; ik lees alles wat los en vast zit over de karper, ook leg ik mijn eigen visbibliotheek aan. Op deze manier steek ik een heleboel theoretische kennis op. Ik moest en moet wel altijd het nut van vernieuwingen inzien voordat ik ze ga gebruiken. De foto’s laten het paaifestijn op de plas zien.

1992
Na een aantal jaren op de plas doorgebracht te hebben besloot ik, mede omdat er aan de plas in mijn auto was ingebroken, mijn geluk elders te gaan zoeken . Zo kwam ik terecht op de Vlasroot. Een mooie plas aan de rand van een natuurgebied

De door mij op de plas gebruikte aassoorten mais en boilies, werden nu vervangen door spul wat kant en klaar in een Eindhovense hengelsportzaak werd verkocht. Het waren kikkererwten. Op de foto zijn de eerste 2 vissen te zien de ik kort na elkaar met dit aas wist te vangen.

In de jaren die volgenden heb ik enkele honderden karpers op dit superaas gevangen.

 

1994
Nog steeds op de Vlasroot ga ik voor het eerst ’s winters vissen. Helemaal alleen aan het water in soms barre weersomstandigheden.

Op de foto 2 schubkarpers die ik 5 minuten na elkaar ving eind januari. De kleinste van de 2 moest ik met de hand landen omdat de grote al in het schepnet zat; lichte paniek………

In de late zomer van dit jaar maakte ik kort kennis met de “Tangkoel” in Blerick. Ik gebruikte inmiddels naast kikkererwten een tweede prima particle; de tijgernoot. Met dit nootje wist ik binnen anderhalf uur bij mijn eerste sessie de grootste vis van het water te vangen, een schubkarper van ruim 17 pond.

In de winter van dit jaar vond een tuinder het nodig afvalwater met gif te lozen in dit prachtige plasje met massale vissterfte als gevolg.

1995
In dit jaar maak ik kennis met een oude plas in Geldrop. Ik vis er bijna de hele zomer alleen en vang met particles en boilies veel vissen. Het formaat ligt tussen de 10 en 18 pond. Er schijnen ook grotere vissen te zwemmen die heb ik echter nooit mogen vangen . Op de foto een fraaie snoek uit Geldrop, met zijn 96 cm de grootste die ik tot nu toe mocht vangen.

Een fenomeen dat ik in de loop der jaren vaker ben tegen gekomen: de eerste vis in het voorjaar hoort vaak bij de grotere vissen in het water.

Een fraaie schubkarper van begin april uit Geldrop op bijna 17 pond.

1996
Ik ben weer terug aan de plas, dit water blijft me toch trekken. Hoewel  bijna iedereen al met vastloodsystemen vist blijf ik stug doorgaan met schuiflood. De afstanden waarop ik vis worden echter steeds groter en na een aantal gemiste aanbeten besluit ik ook een vastloodmontage te gebruiken, omdat ik de rek van het nylon verdenk van de missers. Toeval of niet maar de eerstvolgende beet is het wel raak en ik vang ik deze schubkarper van 16 pond. Ik besluit op langere afstanden (meer dan 40 meter) voortaan vastlood te gebruiken.

Het kanaal stroomt vlakbij en hoewel er mooie vissen zitten zijn we nooit vrienden geworden.

Terug aan de plas; harde zuidwester op de kant betekent vaak actieve vissen, zoals deze schubkarper van ruim 15 pond. Gevangen op zelfgemaakte boilies die superieur bleken t.o.v de fabrieksboilies.

1997
Ook in het buitenland zwemmen karpers. Een tweedaagse trip naar Duitsland leverde deze 2 mooie vissen op, beiden op ongeveer 16 pond.

Na ruim 10 jaar gericht op karper vissen lukt het dan eigenlijk. Op een heel lastig water komt tijdens een avondsessie deze schubkarper in mijn net. 84 cm , bij 20.6 pond.

 

1999
Ik kom er maar weinig, maar in dit water zwemmen fraaie vissen. Met name de graskarpers groeien er uit tot echte kanjers. De vis op de foto is niet meer dan een degelijke middenklasser met zijn 19 pond.

Al gedurende enkele jaren bevis ik de Kempense Plassen in Veldhoven. Er wordt erg standaard gevist met vastlood en boilies. Vissend met particles kun je hier hele gekke dingen beleven, met als uitschieter een ochtendsessie met 19 (!) runs, waarvan er overigens 14 werden gevangen. Op diezelfde ochtend waren er nog 3 andere karpervissers die samen 1 vis vingen. De grootste vis van het water is te zien op de foto, een fraaie schubkarper van 90 cm , bij een gewicht van 26 pond. Deze vangst betekende dat ik de uitdaging op dit water verloor en er nog slechts af en toe kom.

2000
Toch weer terug op de plas, dit water wordt weer steeds meer mijn thuiswater. De vissen groeien er niet snel meer wel gestaag. Ik ving er in betrekkelijk korte tijd 3 vissen die op een paar honderd gram na de twintig pond haalden. De vis op de foto is een van hen, op 19.7 pond

2001
Af en toe toch even naar een ander watertje, in Oirschot. Dit plasje kent een behoorlijke dressuur. Met afwijkende tactieken komen er toch de nodige vissen in het net. Deze plas herbergt opvallend veel prachtige spiegels. Het formaat is voor mij dan een stuk minder belangrijk. Op de foto zo’n spiegel van 14 pond.

2002
Na 15 jaar zijn we weer terug op het water waar het in 1987 allemaal begon. Het weer was opvallend mild midden in februari. Het leverde mij een onvergetelijke carnavalsvakantie op. Met als hoogtepunt deze schitterende spiegelkarper van 26 pond.

2003
Het is nu maart 2003. Na een hele winter tevergeefs aan de plas te hebben doorgebracht hoop ik dat het voorjaar mij wederom kennis laat maken met "B". De geschiedenis van deze bijzondere spiegelkarper vind je hier........ Je komt daarna weer hier terug om verder te lezen.

Inmiddels heeft zich een nieuwe 20+pond spiegelkarper aangemeld. Misschien kan deze de plaats van "B" gaan innemen.

 

 

De karper voorbij (of toch niet?)

2004-2005

In deze periode kwam het (karper)vissen op een lager pitje te staan. Vooral het feit dat mijn vaste vismaat zich ging toeleggen op het wedstrijdvissen  en nog maar af en toe mee ging karperen, maar zeker ook de steeds toenemende drukte aan de viswateren waar ik graag kwam, zorgde ervoor dat ik steeds minder aan de waterkant te vinden was.

Zo af en toe werd er wel een mooie vis gevangen, zoals onderstaande schubkarper van precies 20 pond. Deze slanke vis was 90 cm lang. Op dezelfde dag ving mijn vismaat op een betaalwater in Normandië ook een karper van 90 cm, deze vis woog ruim 50 (!) pond…………………………………….

 

 Misschien dat ik daar toch ook maar eens naar toe moest…..

 In 2005 werd dit werkelijkheid, we reserveerden eind oktober stek1 van het complex en vingen precies 1 vis met ons tweeën in 3 dagen. Deze vis ving ik midden in de nacht, maar ja, voor een 7 kilo vis hoefden we niet naar Frankrijk.

Op de plas waar mijn karperavonturen begonnen kom ik nog heel af en toe, gelukkig weet  ik er soms nog een mooie karper  te vangen zoals onderstaande volschub van 18 pond.

2006-2010

Het gedoe rondom het karpervissen, maar ook de publicaties over het vissen op de grote rivieren deed mij besluiten om eens aan de Waal bij Zaltbommel  en Haaften te gaan kijken. 

Ik wilde weleens een mooie barbeel vangen. Al bij de tweede poging ving ik in Haaften een mooie barbeel van ruim 70 cm. Dit was een prachtige vis, maar de rust en de fraaie natuur deden mij nog veel meer genieten van het vissen op de rivier.

Prachtige ochtenden maakte ik mee met gemiddeld zo rond de 25 vissen aan de feederhengel. Het leuke is  dat je nooit weet wat er in de Waal gevangen wordt. De diversiteit aan vissoorten neemt alleen maar toe. Maar vooral het ongerepte rivierenlandschap deed mij enorm genieten.

 

GENIETEN!!!!!!

In 2008 ving ik in Zaltbommel mijn eerste roofblei, Jan was er die ochtend bij en maakte onderstaande foto.

Ook werden er steeds meer vissoorten gevangen die eigenlijk in Zuid-Oost Europa hun oorsprong hebben. 1 van deze vissoorten zorgde voor een primeurtje; ik bleek de eerste die deze Pontische stroomgrondel meldde bij Sportvisserij Nederland.

Later heb ik zo ongeveer de hele grondelfamilie gevangen.

Pontische stroomgrondel

Kessler grondel

Zwartkopgrondel

Ook een mooie bijvangst was de toen redelijk zeldzame Blauwneus

 

Le Val Doré (deel 2)

Hoewel ik in deze periode vooral op de rivieren vis, komt er toch nog een vervolg in Frankrijk met Ruud. In de carnavalsweek vissen we er een midweek, met zeer wisselende omstandigheden: regen, wind, vorst, zon...  alles hebben we gezien.

Ruud wist een paar mooie winterkarpers te vangen van rond de 20 pond, ik ving alleen een steur van ongeveer een meter lang. Toen toch vooral een troostprijs, achteraf was ik er toch wel blij mee!

 

 

Behalve de Waal trekt de rivier de IJssel ook heel erg, vooral omdat daar toch de beste barbeelvangsten worden gedaan. Na een eerder mislukte poging ga ik samen met Ruud in 2010 nog eens terug. We installeren ons tegenover Deventer en beleven er een prachtige ochtend met o.a. 3 barbelen voor mij. De grootste van de 3 was 62 cm en gaf geweldig sport!

 

                                2011          Het bloed kruipt toch….

 Na fantastische jaren aan de rivier, besluit ik toch in het voorjaar van 2011 mijn karperhengels weer eens tevoorschijn te halen. Ik wilde graag vlakbij huis een paar mooie karpers vangen. In de plaatselijke visplas had ik in het verleden mooie spiegelkarpers gevangen.

Ik besloot er aan de gang te gaan met een nieuw merk boilies en bijbehorende producten.

In de maanden die volgden wist ik een 15 tal mooie karpers te vangen in even zo veel sessies. Er zaten inderdaad prachtige spiegelkarpers bij, allemaal rond de 16-18 pond.

Wat een plaatje van een spiegelkarper!!!

Heel verrassend wist ik ook een fraaie 21 ponds schubkarper te vangen, maar het mooiste moment moest nog komen………………..

De 21 ponds schubkaper.

14 juli werd niet alleen in Frankrijk een speciale dag. Het was een dag met donder en bliksem, letterlijk en figuurlijk!

Na een hele fikse onweersbui kreeg ik een rustige aanbeet, na een vrij korte dril lag de grootste karper die ik ooit gevangen heb op de mat. Een puntgave vis van 93 cm en ruim 27 pond!!!!!

 

Nadat ik op dit mooie water 2 vissen voor de 2e keer ving besloot ik daar te stoppen met het vissen op karper. In de zomermaanden is er op deze plas een flinke karpersterfte. Een kleine 40 karpers leggen het loodje. Of mijn recordvis deze sterfte heeft overleefd is onbekend.

 

SNOEK!!!!!!!

 

Als klein ventje wist ik ooit eens een snoek van 92 cm te vangen, al sinds die tijd bestaat het verlangen ooit eens een snoek van meer dan een meter te vangen. Al weer ruim 15 jaar geleden kwam ik in de buurt met een mooie vis uit Geldrop. Deze vis was 96 cm.

De laatste jaren heb ik me meer verdiept in het vangen van grote snoeken, vooral het vissen met doodaas sprak me aan. Mijn eerste pogingen waren vorig jaar niet succesvol geweest.

Toch was de plas in Geldrop nog steeds een goeie optie, maar ook de plas bij ons in de buurt herbergt enkele flinke snoeken. Ik heb ondertussen kennis gemaakt met Chris. Hij blijkt erg enthousiast en wil graag allerlei vormen van de hengelsport onder de knie krijgen. Samen gaan we dan ook in de Kerstvakantie op pad naar Geldrop om opnieuw met doodaas een poging te wachten.

Eindelijk succes!

Na door diverse mensen scheef te zijn aangekeken omdat ik ’s avonds een zak sardines aan het ontdooien was blijkt deze manier van vissen dus toch te werken. In bijzonder stormachtig weer weet ik in Geldrop een paar mooie vissen te vangen, waarvan de grootste 85 cm is.

Een leuke vis, gevangen op een manier waarin ik vertrouwen had, geeft veel voldoening. Maar ja nog steeds geen meter+ snoek…………………………..

Ook op de plas vlakbij had ik al een aantal dappere pogingen gedaan, maar het wilde in december helaas niet lukken.

2012

De eerste weken van 2012 waren nog erg zacht, daarom bleef ik met doodaas aan de slag bij ons in de buurt. Uiteindelijk kwam een lang gekoesterde droom dan toch uit!! In verband met een viswedstrijd moesten we improviseren en besloot ik op een, in de zomer dichtbegroeid, plasje in de buurt een poging te wagen. Een gouden zet, bleek achteraf.

Na ongeveer 1 ½ uur kreeg ik een hele rustige, aarzelende beet.

Ik pak de hengel en wacht even af, de dobber beweegt af en toe en ligt vaak plat op het water, toch maar aanslaan…..

Ik verwacht een kleinere vis, wat een inschattingsfout!

 Een absolute droomvis heeft mijn sardine verorberd. Geniet van onderstaande foto’s

Het meetlint gaf aan 118cm en de weger bleef staan op 29.2 pond!

Inmiddels zijn de plannen voor dit visjaar alweer gemaakt, er schijnen op het water behalve grote snoeken ook enkele mooie karpers te zwemmen…………………..